Gąska zielonka
© aragami – stock.adobe.com
Gąska zielonka, gąska żółta, gąska zielona (Tricholoma equestre) to gatunek niegdyś jadalnego, dzisiaj uznawanego za niejadalnego grzyba z rodziny gąskowatych o łagodnym smaku i zapachu mąki.
Występowanie i środowisko PL
Występuje w lasach liściastych (rzadziej) i iglastych (głównie sosnowych), na ich skrajach, także na łąkach w pobliżu lasu. Preferuje piaszczyste podłoże.
Tryb życia i zachowanie
Owocniki pojawiają się od września do listopada, a nawet grudnia.
Morfologia i anatomia
Kapelusz ma 5-10 cm średnicy. Trzon ma 6-10 cm wysokości.
Kapelusz ma zielono-żółtą barwę, jest pokryty brązowawymi łuskami, skraj kapelusza jaśniejszy. Owocniki młode mają brązowe kapelusze. Kształt najpierw półkulisty, dzwonkowaty, rozpostarty z małym garbkiem i wreszcie lekko wklęsły.
Blaszki są żółtego koloru, zatokowo wycięte, gęsto upakowane.
Miąższ jest białawy, na skrajach żółtawy.
Trzon żółty, zielonkawożółty, cylindryczny lub maczugowaty.
Podobne gatunki
Podobny do trującej gąski siarkowej i rycerzyka czerwono-złotego. Można go też pomylić z muchomorem sromotnikowym.
Porównanie gatunków podobnych
Różne gatunki można ze sobą pomylić, a pomyłka może być tragiczna w skutkach. Dzięki naszej porównywarce łatwiej można stwierdzić jak wygląda dany grzyb w zestawieniu z podobnymi gatunkami, nauczuć się jak rozpoznać właśniwy gatunek i jak odróżnić go od innego. Są tu ujęte tylko wybrane cechy gatunkowe. Zestawienie ma charakter poglądowy. Nic nie zastąpi doświadczenia w zbieraniu grzybów.
Smak: brak danych
Zapach: mąka
Zdatność: niejadalny
Środowisko: lasy iglaste
lasy liściaste
Kształt: grzyb blaszkowy
Tryb życia: grzyb mikoryzowy
Blaszki są żółtego koloru, zatokowo wycięte, gęsto upakowane.
Smak: brak danych
Zapach: gaz koksowniczy
Zdatność: trujący
Środowisko: lasy iglaste
lasy liściaste
Kształt: grzyb blaszkowy
Tryb życia: grzyb mikoryzowy
Blaszki żółte, rzadko rozmieszczone, zatokowo wycięte.
Smak: brak danych
Zapach: stęchlizna, kwaskowy
Zdatność: jadalny
Środowisko: lasy iglaste
Kształt: grzyb blaszkowy
Tryb życia: saprofit
Kapelusz żółto-czerwony lub czerwono-fioletowy, pokryty drobnymi łuskami. Blaszki żółte.
Rozmnażanie
Zarodniki białe.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Tricholoma flavovirens
Pytania
Gąska zielona jest jadalna, czy niejadalna?
To rzadko spotykany grzyb. Do jeszcze niedawna grzyb ten był uznawany za jadalny. Dziś nie zaleca się jego spożywania z uwagi na zawartość substancji, które prowadzą do upośledzenia i martwicy mięśni. znane są przypadki śmiertelne zatrucia grzybem zielonką.
Cechy
lasy iglaste
lasy liściaste
gatunek niejadalny
grzyb mikoryzowy
Zbieranie grzybów wymaga ich dobrej znajomości i dużego doświadczenia w ich zbieraniu. Każdego roku w wyniku złej identyfikacji gatunków grzybów umiera sporo ludzi w Polsce. Nie zbieraj i nie jedz grzybów, których nie znasz lub co do których masz jakiekolwiek wątpliwości. Pamiętaj, że często gatunki jadalne i trujące są do siebie bardzo podobne, szczególnie w przypadku młodych owocników. Często identyfikacja tylko na podstawie zdjęcia może być nieco myląca. Przy identyfikacji gatunku trzeba uwzlędniać wiele czynników, a więc atlas grzybów może jedynie wspierać grzybiarza w identyfikacji gatunku, nie może jednak zastąpić doświadczenia i zdrowego rozsądku. Właściciel strony nie bierze odpowiedzialności za zbieranie i spożywanie grzybów przez użytkowników serwisu.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | Okres występowania w naturze owocników gąski zielonki. |
Pokrewne gatunki grzybów
- gąska siarkowa (Tricholoma sulphureum)
- gąska mydlana (Tricholoma saponaceum)
- gąska tygrysowata (Tricholoma pardalotum)
- gąska krowia (Tricholoma vaccinum)
- gąska biaława (Tricholoma stiparophyllum)
- gąska ciemnołuskowata (Tricholoma atrosquamosum)
- gąska niepozorna (Tricholoma inamoenum)
- gąska pomarańczowa (Tricholoma aurantium)
- gąska żółtobrunatna (Tricholoma fulvum)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Hans E.Laux – Atlas grzybów jadalnych i trujących, ISBN 978-83-7773-304-2, RM 2014
- Markus Fluck – Atlas grzybów - oznaczanie zbiór użytkowanie, 978-83-7175-858-4, Delta 2015
- Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
© medianauka.pl, 2021-02-13, GAT-639008